Rozdział I


Witamy na Pokładzie




Kilka dni po odzyskaniu sił po tym nie fortunnym zdarzeniu podczas spotkania ze swoim znajomymi. Od tego czasu moje oczy nie wróciły do normalności wyglądają cały czas tak samo jak po wyjściu ze szpitala. Po krótkim dumaniu nad tamtymi wydarzeniami wstałem z łóżka i poszedłem się umyć. Kiedy skończyłem brać prysznic ubrałem się i zszedłem na dół aby zrobić sobie jakieś szybki śniadanie. Dzisiaj padło na kanapki  z szynką oraz pomidorem. Chwile po spożyciu swoje śniadanie postanowiłem udać się do portu do karczmy aby spróbować tamtejszego rumu słyszałem że jest najlepszy w całej wiosce. Po chwil ubrałem swoje buty i wyszedłem z domu i  obrałem kierunek w stronę portu. Po 2 godzinach od wyjścia ze swojego domu napotkałem się na Tatsuo podszedłem do niego i przywitałem się wtedy powiedział do mnie:
- Nic ci nie jest Vega to dobrze. Musimy powtórzyć jeszcze kiedyś takie wyjście tylko tym razem bez twojego omdlenia.- Powiedział to z uśmiechem na twarzy kiedy ja zachowywałem kamienną twarz.
- Wiesz nie musisz się o mnie tak martwić. Znasz mnie nie dam się tak łatwo sobie umrzeć.
- Nie wiesz co mówisz Vega przecież jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi. Znamy się przecież od bardzo dawna. Dobra już muszę iść ponieważ nie starczy mi czasu na moje zadanie.- Pożegnałem się z Tatsuo i poszedłem w swoim kierunku. Po 1 godzinie powolnego spaceru doszedłem do karczmy nazywała się " 7 Kotów" nie wiem czy to jakiś ukłon w stronę 7 mistrzów miecza ale wszedłem do niej.  Przysiadłem się do blatu poprosiłem o rum. Barman wyciągnął kufel i nalał mi rumu. Po chwili przysiadł się do mnie nieznany mi wcześniej brodaty mężczyzna. Kładąc na blacie dziwną sakwe wypełnioną ciemno siwym proszkiem.
- Rum z prochem strzelniczym jest o wiele mocniejszy chcesz trochę?- powiedział do mnie to z uśmieszkiem na twarzy.
- Pewnie czemu nie.- wsypał proch do mojego kufla i do swojego po równo. Nie wiem co jest głupsze czy to że się na to zgodziłem czy to że to wypiłem. [ Po pewnym czasie straciłem przytomność]. Obudził mnie zimny chlupnięcie wody w moją twarz i słowa:
- Jestem z ciebie dumny dałeś rade wypić 5 takich kufli gdy normalnie członkowie mojej załogi wypijają 2 odnajdziesz się tutaj i przy okazji nazywam się Kaito i jestem kapitanem tego statku. .- zdziwiły mnie te słowa ale rozglądając się po pomieszczeniu w którym się obudziłem musiałem mu uwierzyć. Kaito wyprowadził mnie na pokład i zaczął mnie poznawać z załogą. Następnie zaprowadził mnie pod koło sterowe.
- Będziesz moim nowym sternikiem z tego powodu że nie mam czasu sam sterować statkiem. - niektórzy z członków złogi patrzyli na mnie z pogardą.
- Chyba trochę za wcześnie abym został sternikiem czyż nie.- chciałem załagodzić obecną sytuacje pośród innych ludiz na tym statku.
- Nie nadasz się idealnie do tej roli.- zaczął uczyć mnie jak prowadzić  statek i jakie wydawać komendy kiedy mają rozłożyć żagle abyśmy płynęli szybciej. Po 1 godzinie nauki opanowałem wszystko na temat prowadzenia statku. Kapitan powiedział do mnie:
- Brawo urodziłeś się z talentem do życia na statku.- Kapitan zszedł pod pokład. Kiedy postanowił wrócić zaczeło robić się już ciemno powiedział do mnie że już mogę odpocząć i pójść się przespać. Ale ja postanowiłem zadać kilka pytani zanim pójdę spać:
- Kim w ogóle jesteście oraz czym się zajmujecie.
- Jesteśmy Piratami podobnie jak teraz ty. A czym się zajmujemy się korsarstwem. W skrócie mówiąc rabunkiem dla naszych korzyści sam się nie długo dowiesz jak to wygląda.- Powiedział to do mnie z uśmieszkiem na twarzy.
zadając kolejne pytanie dostawałem odpowiedzi na które chciałęm usłyszeć odpowiedzi ale nie miałem zbyt wiele czasu więc zapytałem.
- Gdzie teraz płyniemy?
- Obecnie musimy opuścić szereg pasm wysp Kraju Wody i udać się na niewielką wyspę gdzie znajduje się pirackie miasto o nazwie Tortuga.  - po tej odpowiedzi zszedłem pod pokład aby pójść się przespać.
     

Po kilku godzinach czekania kapitan wrócił na statek mówiąc:
- Wracamy do kraju wody musimy zdobyć trochę informacji w Kiri- zebraliśmy się z powrotem za żegluge.

Podszedłem do młodego chłopaka
- Hej Dzieciaku, kim jesteś? - Oczekując odpowiedzi patrzyłem na niego swoim Rinneganem

Ostatnio edytowany przez Ripper (21-01-2018 14:54:26)

- Jestem Ripper, kim jestes i skad masz oczy mojego klanu?

Ostatnio edytowany przez Ripper (21-01-2018 15:12:10)

- Co mam ci powiedziec jak cie nieznam dzieciaku ale ty za to szybko powiesz mi co wiesz - Uzylem Rei by kontrolwac miecz z zylka ktory miales przy pasie szybko wysunal sie i w mgnieniu oka przy oplatajac cie przywiazal do latarni nie opodal a zam wisial przy twoim czole czakajac na przeszycie go.
- A teraz zapytam cie jeszcze raz kim jestes? lepiej zebys opowiedzial mi ze wszystkimi szczegolami rozumiesz?

Ostatnio edytowany przez Ripper (21-01-2018 15:40:48)

- Nawet nie zapytalem o twoj miecz, ale dobrze wiedziec ze jest wyjatkowy, skad go masz? - powiedział moj klon stojący za tobą i trzymający kunai przy twoim garle.

Ostatnio edytowany przez Ripper (21-01-2018 15:51:00)

- Jak moglem chciec ci go ukrasc skoro nawet w rekach go nie mialem, pozatym jeszcze raz nazwiesz mnie zlodziejem a utne ci obie recem, skoro sam tego nie zauwazyles to ci powiem ze roznica miedzy naszymi silami to gleboka przepasc dla ciebie, wiec lepiej zacznij odpowiadac na moje pytania albo sie o tym przekonasz. - Klon zniknal przed twim kawarimi.

Ostatnio edytowany przez Ripper (21-01-2018 15:58:07)