Nie czekałam długo. Moje ręce pokryły się błękitną chakrą i ruszyłam w stronę przeciwnika - Chakra no Mesu. Prawą ręką złapałam za 3 shurikeny, które wyrzuciłam dopiero, gdy byłam 7m od wroga. Z nadzieją, że zajmę go chociaż na chwilę rzuciłam się wykonując pchnięcie prawą dłonią prosto w brzuch. Następnie pociągnęłam nią w bok, by wypruć flaki.

Dłuższa broń zmusiła mnie do anulowania techniki Chakra no Mesu. Nie mogłam ryzykować podejścia na tak blisko. Złapałam za rękojeść Karasu i wyciągnęłam go. Drugą ręką złapałam za dwa kunai. Najpierw cisnęłam pierwszy, który w połowie drogi wybuchł sporą ilością dymu - Inskrypcja Zasłony Dymnej, następnie wyrzuciłam kolejny, który przeszył chmurę i miał wbić się tuż pod nogami oponenta  wybuchnąć natychmiastowo - Inskrypcja większej Eksplozji. Korzystając z chwilowego ukrycia wbiłam miecz w ziemię i utworzyłam jednego klona, który również dobył broni. Sama wyciągnęłam Karasu z ziemi i ustawiłam się w pozycji czekając na ruch.

Słysząc huk, czując drganie ziemi i widząc nadchodzące światło odskoczyłam razem z klonem w dwie różne strony. I ja i on wyrzuciliśmy po 1 kunai z notką wybuchową, która została zdetonowana tuż przy kuli ognia. Wybuch miał rozproszyć technikę. Klon nie czekając ruszył w stronę przeciwnika wykonując szerokie, poziome cięcie na wysokości klatki piersiowej, a ja wyrzuciłam 4 senbony w tym samym momencie co został przeprowadzony atak. Miałam nadzieje, że coś trafi. Cokolwiek.

Klon został zniszczony, a mój atak uniknięty. Mężczyzna zaczął gadać do mnie, nie zamierzałam odpowiadać. Chciał walki w zwarciu, więc postanowiłam ją mu dać. Schowałam Karasu i wysunęłam z pierścieni ostrza. Przyłożyłam kciuki do przedramion i pociągnęłam rozcinając skórę. Następnie machnęłam obiema rękami w tył - krew ruszyła za nimi, a następnie w przód - krew utworzyła 90cm ostrza. Były dwukrotnie dłuższe niż zwyczajne, lecz nadal twarde. Zyskałam na zasięgu i były ostrzejsze. Ruszyłam na niego i najpierw wykonałam jakby atak prawym sierpowym, lecz trafić miało ostrze, nie pięść. Kolejny był niby lewy podbródkowy, znów trafić miało ostrze. Moje ciosy były oddalone o 60cm, tak, że jedynie 30cm ostrza miało trafiać. Po tej kombinacji kucnęłam robiąc obrót i starając się podciąć, by wykorzystać siłę odśrodkową i podnieść się tnąc z obrotu w jego brzuch.

Odwróciłam się od razu jak tylko usłyszałam kroki za sobą. Mając na uwadze, że moje KG jest mało znane, a szczególne właściwości "Kruka" jeszcze bardziej wyczekałam moment, aż klon będzie 3 metry ode mnie. Wtedy to niby w powietrze cięłam ostrzem, lecz to wydłużyło się do swojej maksymalnej długości, czyli właśnie 3 metrów. Skierowałam je ukośnie po kostkach mając nadzieję, że trafię i spowolnię przeciwnika. Nie czekając cięłam lewą prosto w prawo bok oponenta.

Zachwianie i trzy metry od notek wybuchowych. Z moją reakcją jak i szybkością nie miałam szans na poprawny unik, a żaden blok nie dałby rady. Wykorzystałam Kawarimi i pojawiłam się jakieś 5 metrów w prawo od poprzedniego mojego miejsca przebywania. Ostrza skróciły się do 90cm. Zaczęłam biec wprost na przeciwnika, a w trakcie wiązałam pieczecie. Gdy byłam już dosyć blisko jakieś 4-5m zatrzymałam się. Z moich palców wyleciała wiązka wyładowań elektrycznych, która utworzyła sporą ścianę mającą porazić oponenta. Od razu po tym zawiązałam kolejną pieczęć i utworzyłam klona, który zwyczajnie miał nadziać się na Katanę, bądź uderzyć w mężczyznę i zniknąć rażąc go dodatkowo - Raitinguu Bunshin. Wtedy to z pewnością ruszyłabym z cięciem prawym ostrzem w szyję, a następnie lewym ukośnie przez brzuch, aż do lewego ramienia.

Może cudem, może jednak umiejętnością, ale wykonałam instynktowny ruch rękoma krzyżując je i wydłużając ostrza. W ten sposób Katana uderzyła o moją krwistą broń i została zbita na bok. Jednak Daitoppa uderzyła we mnie, a broń drasnęła w lewy bok. Upadłam na tyłek, lecz podniosłam się szybko. Złapałam za rękojeść wyrzuconej broni i cisnęłam nią z obrotu wprost w przeciwnika. Ostrza wróciły już do rozmiaru 90cm. Przeciągnęłam swoim pierścieniem po wewnętrznej stronie prawej łydki, całkowicie pionowo. Z nowej rany również utworzyłam narzędzie - to miało jedynie 30 cm i nie było aż tak zawinięte w górę. Szybko ruszyłam na przeciwnika. Cięłam w jego klatkę piersiową, a następnie wybiłam się z obu nóg i zrobiłam salto wystawiając jedynie prawą nogę przed siebie. Celowałam ostrzem z łydki w jego głowę. Przy okazji przygotowałam sobie kawarimi, gdyż była to ryzykowna sytuacja. Miałam się pojawić w razie czego jakieś 4m za nim, gdzie leżał kamień.