Podniosłam się i kiwnęłam głową z niezadowolenia do Kisuke.
- Miałeś się nabrać, że mnie zabiłeś... - wtem pojawiła się jakaś dziewczyna, która gratulowała dobrego pojedynku. Z mojej perspektywy nie wyglądało to nawet jak pojedynek, a zabawa, ale dla chłopaka znaczyło to sporo.
- Taka jesteś siebie pewna? - zapytałam wyszczerzając swoje kły niesamowicie. Złapałam za jedną z rękojeści Hiramekarei i podniosłam miecz pionowo do góry.
- Hiramekarei Kaihou! - broń wyskoczyła z bandaży i przyjęła postać młota. Midori - jak się przedstawiła wyglądała na zarozumiałą i chciała pojedynku. Blondyna postanowiła dać jej go.
- Wiesz... nie powinnaś mnie denerwować, ale jeżeli masz na Tyle odwagi to atakuj. Jednak nie licz, że mnie trafisz. - powiedziałam i uśmiechnęłam się jeszcze szerzej. Opuściłam swój ukochany miecz i czekałam na ruch.

-Jeżeli cię uraziłam to bardzo przepraszam. Ale wracając do rzeczy posiadasz dość ciekawą broń. Na pewno jest lepsza niż moja katana i wakizashi ale nie mam w zwyczaju cofać słowa a powiedziałam że chcę pojedynku więc nawet jeżeli posiadasz ogromną przewagę to nie zawaham się spróbować - powiedziałam przyglądając się dokładnie broni blondynki. - Co powiesz na pojedynek do pięciu trafień?
Pomimo iż wiedziałam że kompletnie nie mam szans postanowiłam spróbować. Wyjęłam katanę po czym złapałam ją obiema dłońmi i wysunęłam lekko prawą nogę do przodu.
§Lepiej nie mówić jej że to mój pierwszy pojedynek na miecze.

Moja wysunięta noga lekko zadrżała po usłyszeniu informacji o siedmiu mistrzach miecza. Rozglądałam się za poszukiwaniem źródła wody i, kiedy znalazłam takowe, którym był średniej wielkości staw uśmiechnęłam się lekko. -No proszę przybywam w celu kupna a znajduję lidera siedmiu mistrzów miecza, czyli dwa cele spełnione za jednym zamachem. Zgaduję, że teraz muszę Cię pokonać i dla mnie nie będzie łatwiej tak jak dla Kisuke, o ile mogę mu mówić po imieniu. A co do twojego pytania to tak mam taką "sztuczkę".

Moja mina na chwilę stała się poważniejsza. Znów wskazałam na nią swoją bronią.
- Organizacja Siedmiu Mistrzów Miecza nie ma lidera. Wszystko wytłumaczę jak dasz radę mi zaimponować. Nie rzucaj tak wielkich słów jak pokonanie. - następnie lekko rozsunęłam nogi i uśmiechnęłam się niesamowicie szeroko ukazując całe swoje szkaradne uzębienie.
- Więc masz sztuczkę? Przygotuj ją. - powiedziałam, a następnie wykonałam błyskawiczne, dosłownie w mrugnięciu oka cięcie na zasięgu 15m - Enkei no Katto. Dziewczyna została ścięta na wysokości pępka, lecz woda uchroniła ją. Za mną zawaliło się jedno drzewo, które było również w zasięgu. Widząc, że posiada taką samą umiejętność niesamowicie się zdziwiłam, lecz nie zatrzymałam.
* Cholera! Najpierw te kły, a teraz Hydracja! Tak jak ja! Unikalne, rzadkie Kekkei Genkai! *
- Jeden! - krzyknęłam, a następnie wybiłam się używając techniki Supaiku - przebiłam swoim mieczem brzuch przeciwniczki. Zbliżyłam się do niej z niesamowitą prędkością, nie miała szans na unik.
- Dwa! - nie zatrzymałam się nawet na ułamek sekundy. Kolejnym atakiem było Rokumonjigari. Wokół mnie błysnęła błękitna smuga w kształcie szóstki. Kolejne cięcie obrotowe i kolejne trafienie. Tym razem od jej lewego ramienia do prawego biodra.
- Trzy! - tylko, gdy zatrzymałam się wykonałam Gairaishuu Benkaisen tworząc wokół siebie kopułę z cięć. Została poszatkowana, lecz nasze KG sprawiało, że niewiele to zrobiło.
- Cztery! - po tym miałam sekundę zatrzymania się. Ostatni atak, było to pchnięcie, lecz nie zwyczajne. Hiramekarei zmienił formę w wiertło, którym przebiłam brzuch Midori, a następnie chakra zaczęła wirować rozrywając jej wodne ciało. Czegoś takiego jej zasoby wody nie mogły wytrzymać.
- Pięć... - powiedziałam patrząc na leżącą przeciwniczkę. Odsunęłam się trzy kroki i miecz wrócił do bandaży zapięłam go na plecy i ze zwoju przywołałam prosty miecz - Kitakaze.
- To była tylko kara za zuchwalstwo. Teraz jeżeli dasz radę to uzupełnij wodę i zaczniemy oficjalny pojedynek o Twoje członkostwo. - powiedziałam, a mój bestialski uśmiech wreszcie znikł, był teraz normalny, nadal arogancki. Ustawiłam się w pozycji i czekałam.

Wcześniejsze pięć trafień było tylko moim popisem, że to co pokazałem z Kisuke to nawet nie jest jedna setna mojej siły. Że potrafię wykończyć przeciwnika w ułamek sekundy, a pięć bestialsko morderczych cięć zadać w pięć, może sześć sekund. A wydawało mi się, że to jeszcze nie kres moich możliwości.
- Atakuj. - powiedziałam luźno i czekałam na jej ruch. Musiałam określić do jakiego stopnia mam zniżyć swoje umiejętności, by nadal dawała z siebie wszystko, a jednak miała szanse.

Wyskoczenie w powietrze podczas cięcia nigdy nie było dobrym pomysłem. Zauważyłam to na swojej skórze i na przeżyciach Satsuki ze mną. O ile z każdym jej wychodziło skakanie i atakowanie, tak ze mną nigdy. Gdy tylko Midori wyskoczyła, ja również. Wyczekałam jej cięcie i posłałam swoje w tym samym momencie, spowodowało to, że nasza broń zderzyła się, lecz moja przewaga siły wygrała. Rzuciło dziewczyną o ziemię, a sama wylądowałam kawałek dalej. Ustawiłam się w pozycji.
- Gdy jesteś w powietrzu, to nie możesz manewrować. Nie da się unikać, a blok nie działa, gdyż nie masz oparcia. Ataków z wyskoku używają jedynie doświadczeni szermierze i tylko, gdy wymaga tego sytuacja. Zapamiętaj. - powiedziałam i czekałam, aż przeciwniczka podniesie się.

Nawet nie drgnęłam z miejsca. Poczekałam, aż Midori zbliży się, a wtedy zwyczajnie zablokowałam jej cięcie. Nie wykonałam też kolejnego ataku, czekałam na kolejny.

Zaśmiałam się lekko widząc ruch Midori. Był przewidywalny, to dlatego nie wykonałam kolejnego ruchu, by zmusić ją do złapania za Wakizashi, gdy nasze ostrza są skrzyżowane. Nierozsądne zachowanie. Również puściłam jedną ręką Katanę i złapałam za Wakizashi, które u mnie było na pasku z tyłu. Wsteczny chwyt, stal wzdłuż przedramienia i szybkie cięcie, które zbiło pchnięcie dziewczyny na bok. Wzmocniona prawa ręka sprawiła, że zgrabnym ruchem najpierw w dół, a później w górę mając nadal skrzyżowane ostrze wyrzuciłam jej Katanę w górę. Odskoczyła widząc, że zamierzam ciąć więc oszczędziłam sobie. Gdy broń opadła na wysokość mojej głowy to cięłam w nią odbijając niczym piłkę w stronę Midori.
- Zbyt przewidywalnie. - powiedziałam i pokręciłam głową chowając Wakizashi i łapiąc oburącz swoją Katanę.