Idę lasem w stronę Ame. Po drodze nie zauważam nic szczególnego.

- *Ciekawe co mnie tak czeka.*

Po dłuższej chwili znalazłem bar. Nie był on przesadnie elegancki, ale wyglądał na najspokojniejszy w okolicy. Po wejściu znów słyszałem szepty na temat mojego pochodzenia.

- *Ame-Gakure musi odczuwać jakąś głęboką urazę wobec Konohy.*

Podszedłem do lady i próbowałem zamówić coś do jedzenia.

- *Ciekawe czy jedzenie mają dobre.* Witam, chciałbym...
- Na blacie leży menu. Proszę coś z niego wybrać i dopiero zamawiać.
- *Pełna kultura...* Dobrze... - sięgnąłem po menu. - *Za dużo tutaj nie ma...* Poproszę ramen z sushi. *Nic lepszego tu chyba nie znajdę.*
- Skończyło się sushi.
- To może kurczaka...
- Mięso drobiowe wyszło.
- *Ciekawe kiedy wróci...* A może pan powie lepiej co jest?
- Polecam ramen wegetariańskie.
- Niech będzie. *Dobrze, że zabrałem ze sobą jedzenie.* Ile płacę?
- 20ryo
- *Drogo...* Proszę. - rzekłem, z niechęcią podając pieniądze.
- Zaraz będzie gotowe. - po czym ruszył na zaplecze.
- *Niby napisane, że bar a zrobili z tego restauracje. Zero alkoholu. No cóż. I tak nie piję.*

- Wątpisz? - zwrócił się w stronę gości i zaczął swą przemowę. - Patrzcie ludzie! Oto ninja z Konohy przybył do Ame-Gakuere. Naszej pięknej wioski. I co? Nie chce oddać małej przysługi wobec człowieka, który ofiarował mu jedzenie.
- Ty masz coś nie po kolei w głowie. - rzekłem.
- Co powiedziałeś konoszański psie!
- Hipokryta z ciebie straszny.
- Działasz mi na nerwy... - znów zwrócił się ku gościom. - Jeśli ktokolwiek stąd się z nim rozprawi, otrzyma dar ode mnie i zwolnię z haraczu tę budę na miesiąc! Będziecie mogli w spokoju się tu spotykać. Jacyś chętni?

Nagle wszyscy wstali i spojrzeli na mnie z gniewem. Jedynie jedna tajemnicza postać w płaszczu przy ścianie nie drgnęła.

- *Łatwo dają sobą manipulować.*

- I co? Nadal taki kozak jesteś? - rzekł, wychodząc z baru. - A więc może zapłacisz?
- Nie dziękuje. Wolę zachować pieniądze.
- Jesteś bardzo mądry... Albo życie bez pieniędzy albo bez życia i bez kasy.
- A ty głupi. - zadrwiłem i go rozgniewałem.
- Słuchaj gnoju! Albo płacisz albo giniesz!
- Ale wybór...

Nagle zza moich pleców pojawił się ten trzeci z nich.

- *Kurna! Ten też szybki!* - wykonał na mnie zamach nogą, jego twarz była zimna i spokojna - nie podobało mi się to! - *Hikage no Tenso.* - dostałem początkowo, ale szybko znikłem.

Pojawiłem się 10m na prawo od mojej dawnej pozycji z bólem pleców.

- *Auć.*
- Śmierć cię wybawi... - znikł.
- Tajemniczy... Toge no Aru Kage! *Dla pewności.*

- Heh, kończmy to.
- Dobrze... Kage Bunshin no Jutsu. - stworzył trójkę klonów, po czym okrążyli mnie (on i klony).
- *Co on kombinuję...?*
- Zrób to.
- Dobrze... - on i klony złożyły pieczęci.

Zostałem zamknięty wraz z dwojgiem wrogów w dziwnej barierze o kształcie piramidy. Technika była mi znana. Nie w 100%, ale wiedziałem, że po wypowiedzeniu pewnych słów wszystko w środku wybucha.

- *Nie wysadzi mnie, bo oni tu są. Zapewne są się ze mną pobawić, a potem jakoś wyjść i mnie wykończyć wybuchem. Jak na pobierających haracz mają mocny skład. Z tego, co pamiętam żadne teleportacje nie pomogą... Chociaż moja nie jest typową.*
- Zabawmy się!
- O tak!

Oboje wyjęli miecze i ruszyli na mnie.

- *Odcięli deszcz. Ułatwienie dla Katona.* Chcecie na miecze? Dobra! *Kage no Buki.* - stworzyłem miecz z cienia i zamachnąłem się w ich stronę.
- *Co to za Kekkei Genkai!*

W tym momencie piramida opadła.

- [Pufff]
- Hmmm... Sprytna, wręcz niezauważalna, podmiana z klonem.
- Wynoś się... - reszta jego klonów znikła.
- Proszę Sakashi. Teraz zdecydowanie będzie łatwiej.
- *Ciekawe skąd zna moje imię. Wygląda trochę znajomo...*
- Kurna jakiś pomocnik się znalazł!
- Boisz się? Nadal masz przewagę w ludziach. Chociaż wątpię żeby to coś dało. Z byle kim nie walczysz.
- Przechwalasz się.
- Tak sądzisz? Właśnie rozwaliłem waszą taktykę. Wasz plan legł w gruzach.
- Wynoś się... - rzekł ponownie.
- *On jest przerażający. Ciągle mruczy pod nosem i nie wygląda na zdrowego umysłowo.*
- Nie mam takiego zamiaru. Mam sprawę do waszego oponenta.
- Spadaj! On jest nasz!
- To, że skradając się rozwaliłeś klona nie znaczy, że jesteś dobry!
- Dobrze to ująłeś Sakashi. Oni mają nie po kolei w bani.
- Tak mówisz...

Nagle wyrzucił z niewiarygodną prędkością kunai, który mignął mi przed twarzą i poleciał w stronę "wybawcy". Ten odbił go kataną. Jakim cudem?! Wtem z rękojeści kunaia wysypały się notki wybuchowe i nastąpił wybuch. Tumany kurzu uniosły się w górę.

- *Mocny wybuch!*

Spojrzałem za siebie. Usłyszałem świst i dźwięk uderzenia mieczy o siebie.

- Refleksu nie straciłeś. - mówił spokojnie.

Gościu ze złotą kataną lewą rękę miał pod płaszczem. Natomiast prawą trzymał złotą katanę, która zderzyła się z kunaiem tamtego mrocznego. Miał on opuszczoną głowę i nie drgnął. Przy takim świście siła musiała być ogromna. A on nawet nie drgnął. Tylko wystawił rękę (lewą) z kunaiem.

- Ten też szybki.
- Wynoś się... - puścił kunai, po czym z ręki (a dokładnie z tatuaża przywołania) pojawił się miecz z zielonymi znakami, którym zamachnął się na tego obok. Ten puścił swą złota katanę i rękoma złapał miecz mrocznego w dłonie. Jego katana wbiła się obok.

- Eee?! Jak on zatrzymał jego miecz rękami?!
- *Ciekawi tu ludzie są...*

Ostatnio edytowany przez Sakashi Nara (11-12-2012 22:30:08)

- Znikli...

Używając Hikage no Tenso przeniosłem się na pobliski dach i zmierzałem w stronę wyjścia z wioski.

- Lepiej tu nie zostawać. - sięgnąłem do torby. - *Ten sztylet...* - pomyślałem spoglądając na niego. - *On go rzucił. Napisane jest na nim "Wybawca Ciemności", a po drugiej stronie są jakieś tajemnicze znaki. Sprawdzę to.* - schowałem go.