Dość duża kryjówka umieszczona w budynku
Ma także sieć podziemnych korytarzy i stanowi świetny kamuflaż na tle innych budynków

Przychodzę tutaj pod wieczór
Wchodzę do budynku
O dziwo, zastaję tu tylko Karin
- O, Sasuke. - powiedziała zauważając mnie

- Gdzie reszta? - spytałem
- Jugo poszedł szpiegować w Kraju Ognia a Suigetsu gdzieś się szwęda po Mieście.
Nie odpowiedziałem jej
- A ciebie co tu sprowadza? - spytała
- Przyszedłem dowiedzieć się co z tymi lekami. - odparłem
- Ahaa, o to ci chodzi.

- A więc? - spytałem
Karin położyła buteleczkę obok mnie
- Wygląda na to, że nie są szkodliwe. Wszystko gra.
- Świetnie. - odparłem i wziąłem buteleczkę
- A tak apropo. Skąd to masz? - spytała
- Dostałem od Kabuto. Stąd moje podejrzenia.
- Rozumiem... No tak, po nim można się wszystkiego spodziewać.

- Może usiądziesz? - spytała wskazując na kanapę
- Nie, muszę się zbierać.
- Już?! Czemu tak szybko? - spytała
- Mam jeszcze coś do załatwienia. - odparłem odwracając się w kierunku drzwi
Karin zawiesiła mi się delikatnie na szyi
Widać po niej było, że teraz bała się wykonać bardziej zdecydowany krok

- Co jest? - spytałem
- Nie możesz mnie tu samej zostawić. - odparła
Nie odpowiedziałem jej
- Nie mogę tu z nimi wytrzymać, mam dość. - dodała
Znowu jej nie odpowiedziałem
- Suigetsu... On...
- Wystarczy. - przerwałem jej. - Nie dam się ponownie nabrać na te gierki.

- Mówię poważnie. Suigetsu mnie...
- Denerwuje? Jeśli tak, to mnie to nie wystarczy. - przerwałem jej i wyszedłem z pokoju
Karin wybiegła za mną, ale nie zdążyła mnie już nawet zobaczyć
Znałem się na tych jej gierkach i nie miałem zamiaru tego słuchać
Wracałem do Oto

Przychodzę tu ponownie
Kiedy wchodzę do pomieszczenia widzę jak znajdują się w nim Karin i Juugo
- O, Sasuke. - powiedziała Karin widząc jak wchodzę
- Gdzie Suigetsu? - spytałem
- Czemu ty ciągle o nim? - spytała Karin nieco podirytowana
Nie odpowiedziałem jej i teraz zwróciłem się do Jugo
- Znalazłeś coś?

- Nie, nic. Żaden z ANBU Konohy nie węszył w naszym pobliżu. Kazałem zwierzętom aby miały na nich oko. - odparłem po chwili dodając
- A, właśnie. Muszę iść znów sprawdzić jaka sytuacja. - mówiąc to wyszedłem

- Suigetsu też patroluje? - spytałem siadając na kanapie tuż obok Karin
- Nieee, łazi tylko po okolicy bez celu. Nie może usiedzieć w jednym miejscu.
- A ty wyczułaś gdzieś jakąś obcą Chakrę?
- Co jakiś czas kręcą się tu różni ludzie, czasem nawet Shinobi. Ale nie są z ANBU, nic nam nie grozi. Ale to dziwne, że nikt na razie cię nie szuka.
- Nie, to nie to. Na pewno nie odpuszczą tak łatwo.
Karin przysunęła się do mnie bliżej
Zauważyłem to ale nie zwróciłem na to większej uwagi

- A tak właściwie, to po co tu przyszedłeś? Chciałeś się ze mną zobaczyć? - spytała z lekkim rumieńcem dyskretnie zdejmując okulary
-  Chciałem się rozeznać w sytuacji. Ale skoro już to zrobiłem, to będę się zbierał. - mówiąc to chciałem wstać
Karin jednak złapała mnie i usadowiła spowrotem ;p
Potem położyła głowę na moim ramieniu
- Chcesz mnie tak szybko znowu zostawić, Sasukeeee? - pytała tak samo jak to miała już w zwyczaju
Spojrzałem na nią
- Mam jeszcze pare spraw. - odparłem od niechcenia

- Nudzi mi się tu bez ciebie, nie zostawiaj mnie.
- Już wkrótce powinniśmy znowu wkroczyć na szlak.
- Kończysz treningi u Orochimaru?
- Wkrótce go wykończę i wracamy do działań jako Hebi.
- A co z Akatsuki?
- Może w między czasie będziemy musieli współpracować z nimi.
- Rozumiem. - odpowiedziała i wstała aby zamknąć drzwi na klucz
Potem błyskawicznie wróciła na kanapę
- Co zamierzasz? - spytałem znając jednak odpowiedź na pytanie

- Wiem, że tak naprawdę po to tu przyszedłeś. - odparła napalonym głosem
- Doprawdy?
- Nie udawaj, przede mną nie musisz.
Wstałem tym razem i podszedłem do drzwi
- Proszę cię, zoooostań jeszcze trochę.
Otworzyłem drzwi używając Tanto
- Do zobaczenia. - pożegnałem się i zniknąłem

Przychodzę tu ponownie
Rozeznam się jeszcze nieco w sytuacji
Kiedy wchodzę do budynku widzę w nim jedynie Suigetsu
- No proszę, kogo moje oczy widzą, Sasuke. - powiedział uśmiechając się
Usiadłem obok niego
- Jak tam sytuacja? - spytałem
- Bez zmian. Ciągle bez zmian. - odparł niedbale

- Gdzie Jugo i Karin?
- Karin na patrolu. Zmieniamy się tak co jakiś czas, a Jugo poszedł na spacer.
- Przejdę się do nich. - odparłem wstając
- A ja pójdę po coś do jedzenia. Strasznie uboga tu lodówka, wiesz? Może zadbałbyś też o to, hm? - spytał popijając swoją ulubioną wodę
- Na razie. - odparłem wychodząc
- Heh! Czy on nigdy nie umie odpowiedzieć normalnie? - spytał jakby sam siebie zapinając sobie swoje ostrze na plecy

Chodziłem sobie po mieście
Miałem akurat patrol i pilnowałem kryjówki
Po jakimś czasie spotkałem Karin
- Ej, nie wiesz może przypadkiem gdzie on teraz przebywa? - spytałem ją
- Nie mam pojęcia. - usłyszałem w odpowiedzi
- Mam nadzieję, że tam nie poszedł.
- Nie, chyba nie jest na tyle bezmyślny? Zresztą, po co miałby tam iść. - odparła i poszła w drugą stronę

Suigetsu w końcu pojawił się z powrotem w kryjówce
- Gdzieś ty się szwędał, co?! - wrzeszczała na niego Karin
- Musiałem załatwić to i owo, a ty się tak nie wydzieraj. - odparł jej
- Twoja kolej. - powiedziałem do niego
- Tak, tak. Wiem. - odpowiedział i ruszył na patrol

Ja poszedłem sobie na mały spacer
Obok mnie latał mój mały przyjaciel
Zastanawiałem się kiedy Sasuke da nam sygnał
Mówił, że niedługo wyruszamy, a trwa to już za długo

Poza tym perspektywa dłuższego pobytu tu z Suigetsu i Karin, którzy ciągle się na siebie wydzierają też zaczynała być męcząca
Zastanawiałem się też nad sobą
Co mam robić potem, kiedy przestanę już być użytecznym dla Sasuke
Nie mam dokąd pójść i co ze sobą zrobić, a w dodatku stanowię zagrożenie dla otoczenia
To najbardziej mnie bolało

Siedziałem na łóżku
Karin obok mnie wykonując medyczne jutsu
Już jakiś czas leczy moje nogi
Widać znaczną poprawę, ale będę musiał jeszcze chwilę poczekać zanim znów wrócę do formy

Nagle Karin przestała
- Na teraz wystarczy. Nie mogę za długo leczyć twoich nóg tą techniką, bo może to mieć złe następstwa.
Nie odpowiedziałem jej a jedynie oparłem się o ścianę
- Mogę o coś spytać? - odezwała się Karin także opierając się o ścianę tuż obok mnie
- O co chodzi?
- Co masz zamiar teraz zrobić?
- Jugo znajdzie tego strażnika. Nie mamy powodów do obaw.
- Wiesz, że nie o to mi chodziło.

- A więc?
- Jak już zatrzemy ślady, co potem? Kiedy wykonamy pierwszy ruch?
- Nie mam zbytniego pola do popisu. Muszę poczekać na odpowiedni moment. Wtedy.
- Na pewno poradzimy sobie z tak wielką armią? Oni przecież na pewno mają dużo obstawy, niełatwo będzie się tam dostać, a co dopiero ich zgładzić.
Spojrzałem na nią wymownym wzrokiem, ona zrozumiała
- Skoro tak uważasz. Zostawię cię samego, odpocznij. - mówiąc to wstała
Po chwili wyszła z pokoju

Obudziłem się w nocy
Pewnie przez ból w nogach, które rzeczywiście znowu mocno mi dokuczały
Zobaczyłem jak tuż za moimi plecami spała Karin
Wstałem nie zwracając na to zbytniej uwagi i wyszedłem na zewnątrz

Obudziłem się o jakiejś 7
Karin jeszcze spała, reszty nie było w środku
Wyszedłem z łóżka i przebrałem się
Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem to dzisiaj zaczniemy

Kiedy weszliśmy do pokoju Karin zdjęła płaszcz i dała go mi
- Zatrzymaj go. Przyda ci się. - odparłem - Albo nie, daj. Załatwię ci nowy - dodałem po chwili
- Nie! Nie musisz! Ten mi się podoba. - odpowiedziała zarumieniona
Odpowiedziałem ciszą i usiadłem na łóżku
Karin uklękła obok i zaczęła medyczną technikę

Po chwili leczenia miała dziwnie smutną i wściekłą zarazem minę
- Mówiłam! Mówiłam, żebyś uważał na nogi. I co teraz? - powiedziała
Spojrzałem na nią
- Zwykłe Medyczne Techniki nic już tu nie pomogą. - mówiąc to rozpięła nieco bluzkę od góry
- Trzeba użyć tego. - powiedziała i wskazała miejsce nieco niżej szyi - Ugryź mnie tutaj... - powiedziała rumieniąc się

Po chwili przełożyła jedną nogę po mojej drugiej stronie
Wtedy położyła ręce na łóżku i tak okrakiem przyciskała mnie swoim ciałem
- No, dalej. Ugryź... - mówiła napalonym głosem zdejmując okulary
Przybliżyła swoją twarz do mojej i zaczęła całować w usta
Nie opierałem się temu

Rozpiąła resztę swojej bluzki i rzuciła w bok
Potem wzięła się za moją cały czas przy tym całując
Nie spieszyło się jej zbytnio

W tym samym czasie ktoś próbował wejść do pokoju
Karin nie przejęła się tym zbytnio
- Przeklęta kobieta... - dało się usłyszeć cichy głos za drzwiami
Po chwili drzwi przeciął olbrzymi miecz i do środka wszedł Suigetsu
Karin w tym czasie założyła szybko bluzkę
Nic więcej nie zdążyła zdjąć więc udało jej się

Wbił miecz w ziemię i oparł się na nim
- Co ty do cholery wyprawiasz co? - spytał podirytowany Suigetsu
Karin spojrzała na niego wściekle ale nic nie powiedziała
- Po cholerę zamykasz te drzwi? To nie tylko twój pokój. - dodał
Widziałem jak Karin odetchnęła z ulgą, widocznie Suigetsu nie zjarzył co tu się działo
- W każdym bądz razie, powinnaś być na patrolu, nie? - spytał po chwili przymocowując miecz do pleców

Karin założyła okulary i wstała
Potem wyszła z pokoju przy okazji potrącając Suigetsu łokciem
Suigetsu się wkurzył i chciał pobiec za nią
Zatrzymałem go a sam wyszedłem z pokoju

Nazajutrz obudziłem się bardzo wcześnie
Obejrzałem sobie przy tym wschód słońca
Potem czekałem w swoim ulubionym miejscu na resztę rzeczy którą mieli mi dostarczyć Juugo i Suigetsu

Po jakimś czasie obaj przynieśli resztę
W końcu byliśmy gotowi
Najpierw jednak udaliśmy się jeszcze do Kryjówki Kotów Ninja, także w Opuszczonym Mieście